استاد می‌گفت: «گرد است زمین چون مشتی بسته و هر خط راست روی آن، منحنی‌ای است که در امتداد خود، بخود می‌رسد»؛
و من در پس نگاهم که چون خطی راست تعقیب می‌کند هر حرکت استاد را، نمی‌دانم چرا امتداد ناگریز آن همیشه بتو می‌رسد.
و من در پس نگاهم که چون خطی راست تعقیب می‌کند هر حرکت استاد را، نمی‌دانم چرا امتداد ناگریز آن همیشه بتو می‌رسد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر